Hilde Vanderplancke

Bloem

FR
La photographe Hilde Vanderplancke, peut-être plus connue pour ses photographies de mode,pures et naturelles, concentre désormais son objectif sur un nouveau sujet. Dans une série de "portraits", elle montre la magie et la beauté intrinsèque des fleurs. De manière organique et spontanée, inspirée par l'élan, la lumière et ses ombres, les formes imprévisibles, elle montre son regard personnel sur des fleurs très différentes. Mais il ne s'agit pas de simplement defleurs. C'est une ode à la beauté et à l'authenticité. Les images transcendent et déforment la réalité. Chaque image est une histoire en soi et à une vie propre.La tension entre la lumière et l'obscurité sur les couleurs, la forme presque palpable - tantôterratique, tantôt quasi- mathématiquement ordonnée - des pétales, la texture propre, confèrentà chaque image une identité unique.Ici, on ne cherche pas à déguiser une réalité, à la romancer mais plutôt à l’appréhender de manière minutieuse avec émerveillement etadmiration. Comme si l'image donnait une seconde vie à la fleur encore vivante. Une fleurcapturée pour l'éternité, qui a une longueur d'avance sur la mort inévitable du sujet et qui, par conséquent, demeurera toujours.Les titres de chaque « portraits » floraux indiquent l'heure exacte de la prise de vue. Cela parlede l'âge, de la jeunesse ou de la vieillesse, de la lumière du matin ou du soir, de la fraîcheur ou de la fatigue des fleurs… mais s’agit-il encore de fleurs que l’on observe ? Guy Vanlaere

NL

Fotografe Hilde Vanderplancke, misschien nog het meest bekend omwille van haarmodefotografie, puur en naturel, richt nu haar lens op - voor haar - een nieuw onderwerp. In eenreeks “portretten” toont ze de magie en intrinsieke schoonheid van bloemen. Op een organische,spontane manier, geïnspireerd door het momentum, de lichtinval en haar schaduwen, deonvoorspelbare vormen, toont ze haar persoonlijke kijk op een aantal zeer verschillendebloemen. Het is een ode aan de schoonheid en aan authenticiteit. De beelden overstijgen en vervormen derealiteit. Elk beeld wordt een verhaal op zich. Een eigen leven. Het moment van de opname, de spanning tussen licht en duisternis op de kleuren, de bijnavoelbare - nu eens grillige, dan quasi mathematisch geordende vorm van de kroonbladeren, degeheel eigen textuur, geeft elk beeld een unieke identiteit. Hier wordt niet gezocht naar het verbloemen van een realiteit, naar een romantiseren. Hier wordtgekeken met een chirurgische precisie van eerlijkheid, verwondering en bewondering. Alsof hetbeeld een tweede leven geeft aan de nog levende bloem. Eén dat vastgelegd wordt voor deeeuwigheid en dat de onvermijdelijke dood van het subject een stap voor is en daardoor altijd zalblijven.Het beeld is een momentopname in de vergankelijkheid van de intrinsieke schoonheid van debloem. Vandaar ook de weergave van het exacte uur van de opname naast de getoondebeelden. Het verhaalt over de leeftijd, de jeugd of ouderdom, over het ochtend - of avondlicht,over de frisheid of de vermoeidheid van de bloemen. . Zo ook zou je je kunnen afvragen - bij één of meerdere beelden - of er misschien een briesjewaait, of de bloem zèlf licht geeft, hoe zo’n sierlijke elegantie ontstaat, waar zo’n zorgvuldigegeometrie van blaadjes vandaan komt…? Deze vragen maken deel uit van de “beleving” van deze beelden. De beelden ademen rust,(on)beweeglijkheid, sereniteit, tijdloosheid, schoonheid en uniciteit. Ernaar kijken doet je vergeten dat je naar een bloem kijkt. Het is een bloem, maar het is kleur,vorm, een grafisch werk van onbekende hand, vakkundig en met veel gevoel vastgelegd door defotografe.

Guy Vanlaere